Μέχρι πρόσφατα οι ανακοινώσεις του Αγωνιστικού Μετώπου κόμιζαν ένα αμιγώς πολιτικοσυνδικαλιστικό περιεχόμενο, σύμφωνα με τις δικές τους ιδεολογικές αρχές και πολιτικές στοχεύσεις. Εσχάτως, παρατηρήθηκε μία εμφανής διαφοροποίηση και είχαμε μία αξιοπρόσεκτη στροφή στο ελεύθερο ρεπορτάζ. Δαιμόνιες ρεπόρτερ, με επιτόπια έρευνα, συνομιλούν επιλεκτικά και καλύπτουν με περισσή γλαφυρότητα το προσκήνιο και το υποτιθέμενο παρασκήνιο κομίζοντας τη δική τους «αλήθεια». Θα μπορούσαν όμως καταρχήν να ξεκινήσουν και από τους χώρους εργασίας τους.

Το ρεπορτάζ τους, στους Μολάους, μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται ως επιτόπιο και αποκαλυπτικό, αλλά δεν μπορεί να αποκρύψει τα ιδιοτελή κίνητρα και την άκρατη μεροληπτικότητα για τον ΣΕΤΑΠ καθώς και την αδίστακτη προσπάθεια στοχοποίησής του, διαμέσου νοητικών αλμάτων. Αλμάτων που στηρίζονται σε συρραφή γεγονότων αθροίζοντας μισές αλήθειες με πολλά ψέματα.

Το επιβεβαίωσε και η συνακόλουθη πρόσφατη ανακοίνωση του ΣΕΥΤΠΕ όπου με κατασκευασμένες εργολαβικές καταγγελίες αναζητούν, με έκδηλη την αγωνία τους, δήθεν υπευθύνους για τους χειρισμούς που ίδιοι ανέλαβαν σε αγαστή συνεργασία με τους άσπονδους φίλους τους, του Αγωνιστικού Μετώπου, και φυσικά για τα αδιέξοδα που προκάλεσαν.

Εμείς δεν τους ακολουθούμε στο ολισθηρό δρόμο που επέλεξαν αλλά θεωρούμε επιτακτική ανάγκη να εστιάσουμε στις ξεκάθαρες  θέσεις και πολιτικές μας.

Στους Μολάους πήγαμε και θα ξαναπάμε πολύ σύντομα. Πήγαμε για να συμβάλουμε με υπευθυνότητα και σοβαρότητα στην επίλυση του προβλήματος όπως κάνουμε κάθε φορά και όπως ήθελαν και πολλοί εργαζόμενοι. Δυστυχώς όμως, κάποιοι «καλοθελητές» εργολάβοι συνδικαλιστές, είχαν προλάβει να μεριμνήσουν για την επιδιαιτησία της Διοίκησης.

Αλήθεια πόσο αγωνιστικό είναι να «απαιτείς» παρακαλώντας την Δ/νση Ανθρώπινου Δυναμικού για την επίλυση θεμάτων που η ίδια εν τέλει δημιουργεί, μέσα από τις πολιτικές και πρακτικές της;

Αλήθεια πόσο αξιόπιστο και έγκαιρο είναι να κατασκευάζεις καταγγελία τρεις σχεδόν μήνες μετά την επίσκεψή μας;

Πάγια θέση και πρακτική του ΣΕΤΑΠ είναι ότι στα εργασιακά θέματα, μικρά και μεγάλα, σε όλα τα επίπεδα, δεν κρυβόμαστε πίσω από τους συναδέλφους, δεν τους χρησιμοποιούμε, αλλά βγαίνουμε μπροστά ως ΣΕΤΑΠ προστατεύοντας τους και παρεμβαίνοντας σε Καταστήματα, Περιφέρειες, Ανθρώπινο Δυναμικό και Διοίκηση.

Είναι ξεκάθαρη η θέση μας, δεν βάζουμε τους συναδέλφους στη διελκυστίνδα μίας προσωπικής αντιπαράθεσης  για την επίλυση των εργασιακών προβλημάτων αλλά αναλαμβάνουμε την ευθύνη του ρόλου μας για την προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων του καθενός αλλά και του συνόλου των συναδέλφων.

Δεν θα συγκρουστεί ο μεμονωμένος συνάδελφος και εμείς απλά θα κάνουμε ρεπορτάζ για τα τεκταινόμενα ή θα επιχειρούμε να καρπωθούμε εφήμερα μικροσυνδικαλιστικά οφέλη. Θα ήταν υπεκφυγή, ανόητο και επικίνδυνο να επιδιώκουμε μέσω της εμπλοκής σε προσωπικό επίπεδο συναδέλφων να διαχειριστούμε τακτικά  μικροπαραταξιακές ή προσωπικές ανασφάλειες αδιαφορώντας επί της ουσίας για την επίτευξη λύσεων προς όφελος των συναδέλφων.

Δεν επιλέγουμε ναρκοθετημένες εξαρχής διαδικασίες, (whistle blowing) τις οποίες μονομερώς και εκτός Κανονισμού Εργασίας επιβάλει η Διοίκηση και προφανώς οδηγούν σε προδιαγεγραμμένες λύσεις. Παρεμπιπτόντως, οι ίδιοι ρεπόρτερ χαρακτήριζαν το whistle blowing ως χαφιεδίστικο μηχανισμό και σήμερα το κάνουν αγωνιστική  σημαία τους.

Οι γενεσιουργές αιτίες της αφόρητης κλιμακούμενης πίεσης στα καταστήματα του Δικτύου δεν περιορίζονται ούτε εξαλείφονται με αποσπασματικές μικροσυνδικαλιστικές μεθοδεύσεις και δεν αρκούν μεμονωμένες παρεμβάσεις. Αφορούν την αλλαγή κεντρικών επιλογών και λογικών της Διοίκησης και απαιτούν ενωτικές και συντονισμένες παρεμβάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα λαμβάνουν χώρα πλήθος μετακινήσεων συναδέλφων στα καταστήματα όλης της επικράτειας, προκαλώντας εύλογα ερωτήματα και πολλαπλές ανησυχίες για τη σκοπιμότητά τους. Προφανώς οι ρεπόρτερ κάνουν το ρεπό τους και οι εργολάβοι πουλάνε τον αέρα της αντιπαροχής τους.

Τα εργασιακά ζητήματα δεν επιλύονται με την  επιδίωξη της προσωπικής αλληλοεξόντωσης  αλλά με τη δημιουργία των όρων και των προϋποθέσεων για το σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων μας.

Δεν διακατεχόμαστε από εμμονικές λογικές περί προγραφών και διαγραφών για την άμεση εξάλειψη «εσωτερικών εχθρών», οι οποίες αντλούν την έμπνευσή τους από τη χαμένη γοητεία ολοκληρωτικών μεθόδων και πρακτικών άλλων εποχών. Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι τέτοιες λογικές δεν αργούν να στραφούν εναντίον όλων μας.

Δεν θα γίνουμε ποτέ ούτε εργολάβοι ούτε υπερεργολάβοι είτε της αγωνίας και της ανασφάλειας είτε  των προσδοκιών των συναδέλφων.

Η συνδικαλιστική αναφορά των συναδέλφων και η σχέση εμπιστοσύνης τους προς τον ΣΕΤΑΠ διαρκώς διευρύνεται διαμέσου της ολοφάνερης δυναμικής που καθημερινά προσδίδει η μαζική συμμετοχή τους. Επίσημα και καταγεγραμμένα αυτό επιβεβαιώνεται από τη δεύτερη θέση του ΣΕΤΑΠ αναφορικά με τον αριθμό μελών στην Τράπεζα Πειραιώς και από τα αποτελέσματα των εκλογών του Συλλόγου.

Είναι μια αδιάρρηκτη και διαρκώς διευρυνόμενη σχέση διότι δομείται στη βάση αρχών και αξιών, αμοιβαίας εμπιστοσύνης και σφυρηλατείται διαρκώς στο ενεργό πεδίο, στους χώρους εργασίας, χωρίς μεσάζοντες, μεσίτες και εργολάβους.

Παραμένει όμως ένα ερώτημα το οποίο αφήνουμε να απαντηθεί μόνο του στο επόμενο χρονικό διάστημα.

Έχοντας μπροστά μας μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της κοινωνίας και της οικονομίας μας, έχοντας μπροστά μας αχαρτογράφητες και σε εξέλιξη τις διαδικασίες μετασχηματισμού του τραπεζικού συστήματος, τι και ποιους άραγε εξυπηρετεί μια μικροσυνδικαλιστική μεθόδευση που στηριζόμενη σε ανυπόστατες εικασίες οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο κοντόφθαλμων συνδικαλιστικών αντιπαραθέσεων αντί να επιδιώκονται ευρύτερες συμπορεύσεις και η μέγιστη δυνατή συνοχή του συνδικαλιστικού χώρου;

Όπως προείπαμε, ο χρόνος θα δείξει…

Ίσως και να ισχύει  παραφρασμένη η ρήση: το γαρ πολύ της απόσπασης ή της τρίτης θέσης, γεννά παραφροσύνη.

Όπως και να χει όμως δυστυχώς οι συνέπειες είναι οι  ίδιες.