Οι Συλλογικές Διαπραγματεύσεις και η ολοκλήρωσή τους με την υπογραφή μίας νέας επιχειρησιακής σύμβασης, θα έπρεπε να είναι το κορυφαίο γεγονός για τον εργασιακό χώρο μας, πρόπλασμα ενότητας και απόρροια συστράτευσης όλων μας προς την κατεύθυνση της συλλογικής διεκδίκησης ουσιαστικών λύσεων στα μεγάλα και μικρά κοινά προβλήματα που μας ταλανίζουν και μας καθηλώνουν.
Δυστυχώς το αυτονόητο είναι διαρκώς ζητούμενο στο μικρόκοσμο της ΠΕΙΡΑΙΩΣ, Η εν λόγω παραδοχή, πληγώνει καθημερινά την συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων, οι οποίοι ορθολογικά σκεπτόμενοι, έχουν βιωματικά υπερβεί προ πολλού τις κατά καιρούς πλασματικές και ψευδεπίγραφες διαχωριστικές γραμμές και εκφράζουν με ποικίλες όψεις, την αναγκαιότητα συνεργασίας και κοινής συνδικαλιστικής δράσης στο χώρο μας.
Δυστυχώς η Διοίκηση, παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις της, ακολούθησε την πεπατημένη και ο ΣΕΤΠ, προσκολλημένος εμμονικά σε αναποτελεσματικές συνταγές και μεθοδεύσεις παρελθόντων ετών, ανέδειξαν για μία ακόμη φορά παθογένειες και εγγενείς αδυναμίες του χώρου και εκ των πραγμάτων οδηγηθήκαμε ως φυσική συνέπεια σε ένα αποτέλεσμα κατώτερο των αναγκών μας.
Η διαδικασία, ξεκίνησε ως ένα επτασφράγιστο μυστικό για τους μυημένους. Με την πάροδο του χρόνου και έπειτα από την κοινή παρέμβαση ΣΕΤΑΠ και ΣΥΓΤΕ, κατέστη προφανής η ανάγκη διαμόρφωσης ενός υποτυπώδους αφηγήματος, το οποίο ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε με τη διαμήνυση προς όλους της γνωστής και ανυπέρβλητης μαχητικής διάθεσης του ΣΕΤΠ.
Στη συνέχεια και αντιδρώντας σπασμωδικά στην παρέμβαση των τριών Συλλόγων – ΣΕΤΑΠ, ΕΣΕΤΠ, ΣΥΓΤΕ – με την Τριμερή στο Υπουργείο Εργασίας, αίφνης ανακάλυψαν εφήμερους – τριών ημερών- προβοκάτορες και αναγκάστηκαν να προχωρήσουν ο μεν ΣΕΤΠ στη δημοσιοποίηση του διεκδικητικού πλαισίου και η δε Διοίκηση σε μία προσχηματική διαδικασία παράλληλων συναντήσεων με τους Συλλόγους, επιχειρώντας αγωνιωδώς να προσδώσει επίφαση νομιμότητας στα τεκταινόμενα. Τέλος, εκφράζοντας από κοινού το άγχος τους για τη λήξη της μετενέργειας, προχώρησαν στην εσπευσμένη υπογραφή της νέας Επιχειρησιακής Σύμβασης.
Οι προαναφερόμενες μεθοδεύσεις προδίκασαν και το αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα που καθένας μας μπορεί να το αξιολογήσει αφενός αναστοχαζόμενος τις διακηρύξεις της Διοίκησης και αφετέρου συγκρίνοντας απλώς το περιεχόμενο του φερόμενου ως διεκδικητικού πλαισίου με το περιεχόμενο της νέας επιχειρησιακής σύμβασης.
Εμείς θα είμαστε πιο επιεικείς από τους συναδέλφους αναφορικά με το περιεχόμενο της Σύμβασης. Θα εφιστήσουμε την προσοχή στον αδηφάγο κουβά της οικειοθελούς παροχής και θα επισημάνουμε ότι τα κλαδικά επιδόματα ( Παραμεθορίου 1997) είναι αυτονόητο ότι εφαρμόζονται και αγγίζονται διαχρονικά μόνο για ευνοϊκότερη ρύθμιση.
Ο ΣΕΤΠ με τη νέα προσέγγιση των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων, αναπλαισίωσε μεθοδολογικά και νοηματοδότησε τη θεωρία της σχετικότητας και στις εργασιακές σχέσεις.
Για εμάς το μεγάλο πρόβλημα δεν έγκειται σε ότι έχει υπογραφεί αλλά σε όλα όσα έμειναν εκτός. Σε όλα τα μεγάλα ανοιχτά θέματα που παραπέμφθηκαν σε παράλληλες ομιχλώδεις ενέργειες του απώτερου μέλλοντος.
Από τον μακρύ και κοινά αποδεκτό κατάλογο, θα εστιάσουμε :
Στο πρόγραμμα Εφάπαξ.
Μετά από δύο επιχειρησιακές συμβάσεις όπου οριζόταν η συγκρότηση σχετικής επιτροπής, έρχονται στην 3Η κατά σειρά Σύμβαση και εξοβελίζουν την καθολική ένταξη παρότι «αποτελεί θέμα ύψιστης προτεραιότητας» διότι εκτίμησαν ετεροχρονισμένα την «ιδιαιτερότητα αλλά και σοβαρότητα του θέματος» και θα επανέλθουν δριμύτεροι ασκώντας όλα τα διαθέσιμα συνδικαλιστικά και νομικά μέσα. Δύο κεφαλαιώδη ερωτήματα προκύπτουν χωρίς περιστροφές. Οι αρχές και αξίες της νέας εταιρικής κουλτούρας δεν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στο ζήτημα του εφάπαξ; Τι και ποιους αντιπροσωπεύει τελικά ο αντιπροσωπευτικός;
Από την πλευρά μας θα επανέλθουμε με διεισδυτικότερη προσέγγιση και διαβεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε εξαντλώντας όλα τα πρόσφορα μέσα για την ευόδωση της ένταξης όλων των συναδέλφων στο Πρόγραμμα Εφάπαξ.
Στο Ομαδικό Ασφαλιστήριο.
Όταν έπειτα από ενάμιση χρόνο εφαρμογής του, με καταγεγραμμένα τα σημαντικά προβλήματα τόσο στις ρυθμίσεις του όσο και στην πρακτική εφαρμογή του – αναγνωρισμένα ακόμη και από τη Διοίκηση – συνεχίζεις να αναζητάς απαντήσεις από το θεσμικό συνομιλητή σου δραπετεύοντας από κοινού εκτός του πλαισίου της επιχειρησιακής σύμβασης, τότε δεν αναζητάς αλλά χρωστάς απαντήσεις.
Στην Καταβολή οδοιπορικών.
Δηλώνουν ότι «διεκδικούν και απαιτούν την ορθή απόδοση των οδοιπορικών» σε όλους τους δικαιούχους συναδέλφους, όταν το μόνο που χρειαζόταν ήταν να δεσμευτεί επιτέλους η Διοίκηση να εφαρμόσει απρόσκοπτα την πολιτική που η ίδια μονομερώς αποφάσισε. Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα που ξεκινήσαμε μέχρι ο κάθε συνάδελφος να λάβει την χιλιομετρική αποζημίωση που δικαιούται.
Στο Δίκτυο Καταστημάτων.
Οι συνάδελφοι του Δικτύου, εδώ και καιρό, στενάζουν υπό το βάρος διαπιστωμένων και πολυκαιρισμένων προβλημάτων και απαιτούν άμεσες λύσεις. Πόσο καιρό εκτιμούν ότι αντέχουν να περιμένουν στη λίστα αναμονής της Διοίκησης και του ΣΕΤΠ;
Η Διοίκηση προβάλει αρχές και αξίες και ο ΣΕΤΠ εκτιμά ότι με την Επιχειρησιακή Σύμβαση «τίθενται τα απαραίτητα όρια ασφάλειας, συνέχειας και προοπτικής των εργασιακών σχέσεων» και την ίδια στιγμή κωφεύουν στο αίτημα για εφαρμογή του «Συντάγματος» των εργασιακών σχέσεων, του Κανονισμού Εργασίας της Τράπεζας. Δεν ευχόμαστε, εφαρμόζουμε και διασφαλίζουμε τα εργασιακά δικαιώματά μας.
Συνάδελφοι,
Χάσαμε μία ακόμη ευκαιρία. Μπορούμε, αντέχουμε να χάσουμε και άλλες;
Πως δεν θα βρεθούμε ακόμη μία φορά οι λίγοι εντός, οι πολλοί εκτός και όλοι μαζί επί τα αυτά;
Η απάντηση προκύπτει αβίαστα αλλά τα ερωτήματα συνεχίζουν να κυκλοφορούν επίμονα στο μυαλό μας.
Σίγουρα όμως όχι, διεκδικώντας ο κάθε Σύλλογος να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη.
Σίγουρα όμως όχι, λειτουργώντας ως πραματευτάδες της αγωνίας και της ανασφάλειας των συναδέλφων.
Σίγουρα όμως όχι, επιλέγοντας την εύκολη οδό της άκρατης αποδόμησης αλλά τον επίπονο δρόμο της σύνθεσης, των συνεργειών, των υπερβάσεων και της συστράτευσης.
Έχουμε ιστορική ευθύνη απέναντι στους συναδέλφους αλλά και στους εαυτούς μας.
Συνάδελφοι,
Όπως έχουμε υπερτονίσει, η αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων των καιρών μας, υπερβαίνει τις επιμέρους Συλλογικότητες μας και καθιστά αναγκαιότητα την κοινή εστίαση στα μεγάλα που μας ενώνουν. Όπως έχει δείξει και το πρόσφατο παρελθόν, η ενότητα στην πράξη, δημιουργεί τη δέουσα συνδικαλιστική υπεραξία και φέρνει τα προσδοκόμενα αποτελέσματα.
Η πραγματική συλλογική εκπροσώπηση δεν εξαντλείται στους τύπους και δεν αποτελεί αντικείμενο προσωπικών στοιχημάτων. Αναζητεί διακαώς την ουσία, δίχως να αυτοπεριορίζεται διαρκώς σε εφήμερες μικροσκοπιμότητες και αμοιβαίες καχυποψίες. Δεν ξεδιπλώνεται ως σημαία ευκαιρίας αλλά πραγματώνεται στο πεδίο της καθημερινής δράσης, στα μικρά και μεγάλα κοινά ζητήματα που αφορούν όλους ανεξαιρέτως τους συναδέλφους.
Ως ΣΕΤΑΠ και ΣΥΓΤΕ θα συνεχίσουμε να παρεμβαίνουμε και να δρομολογούμε εξελίξεις όντας βέβαιοι ότι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους θα αποτυπωθούν στο άμεσο μέλλον.
Σύλλογος Εργαζομένων Τράπεζας Αγροτικής Πειραιώς
Ο Πρόεδρος Η Γ. Γραμματέας
Παναγιώτης Αδαμόπουλος Ηρώ Φίλη
Σύλλογος Υπαλλήλων Τράπεζας Γενικής Πειραιώς
Ο Πρόεδρος Ο Γ. Γραμματέας
Πολύζος Θεοφάνης Γεωργούλης Διονύσιος