Η υπογραφή  μίας Επιχειρησιακής Σύμβασης  έχει διαχρονικά  θεσμική αυταξία και  αποτελεί ένα  σημαντικό  γεγονός ως  έμπρακτη επιβεβαίωση και  συνέχεια του  θεσμού των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων.

Η προστιθέμενη αξία της ενισχύεται   κάθε φορά  και κρίνεται αξιολογικά, από το θεσμικό και οικονομικό αποτύπωμά της, από την ουσιαστική  ανταπόκρισή των ρυθμίσεων  της στις  πραγματικές ανάγκες , τις αγωνίες και τις ελπίδες των εργαζομένων.

Η νέα επιχειρησιακή Σύμβαση  στην Τράπεζα Πειραιώς είναι πλέον γεγονός  και οι καλύτεροι κριτές για την αποτίμηση της διαδικασίας σύναψής  της  και του περιεχομένου της,  είναι ασφαλώς  οι ίδιοι οι συνάδελφοι.

Βιώνουν τη δύσκολη πραγματικότητα, ξέρουν καλά τις ανάγκες τους, έχουν γνώση του διαπραγματευτικού πλαισίου που είχε κατατεθεί, εκδήλωσαν με αγωνιστική διάθεση τη βούλησή τους να στηρίξουν τη θετική έκβαση των  διαπραγματεύσεων  και σαφώς δεν αναμένουν  να σχηματίσουν άποψη ούτε από το επικολυρικό   αφήγημα των   αυτάρεσκων   διαπραγματευτών ούτε από την  άκριτη αποδόμησή της.

Από την πλευρά μας, με τη δέουσα  σύνεση και σοβαρότητα, θα περιοριστούμε σε ορισμένες απαραίτητες  επισημάνσεις τόσο επί της διαδικασίας όσο και ως προς το περιεχόμενο.

1. Διαδικασία:

Ήταν η πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της Πειραιώς που οι βασικοί άξονες της διεκδίκησης ήταν κοινή απαίτηση συναδέλφων και Συλλόγων.

Ήταν η πρώτη φορά που σύσσωμοι συνάδελφοι και Σύλλογοι στήριξαν δυναμικά και απαίτησαν ενεργά την υπογραφή Επιχειρησιακής Σύμβασης. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας έλαβε χώρα η πιο πετυχημένη απεργιακή κινητοποίηση στην  ιστορία της Πειραιώς. Χαρακτηριστικά δε αναφέρουμε ότι το 40% των απεργών συναδέλφων ήταν  μέλη του ΣΕΤΑΠ. Κάποιοι μάλιστα εκ των διαπραγματευτών δεν δίστασαν να ισχυριστούν ότι σύρθηκε η Διοίκηση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και ότι ξημέρωνε μία νέα μέρα.  Τελικά παρότι το  σύρσιμο κράτησε κάτι παραπάνω από μήνα, από ότι φαίνεται  εκ των υστέρων, η  επόμενη μέρα  απλώς διαδέχθηκε  ημερολογιακά την προηγούμενη.

Είναι  η πολλοστή φορά που μία διαπραγμάτευση και η εξέλιξή της μέχρι και  την τελική ανακοίνωση,  ήταν επτασφράγιστο μυστικό μεταξύ των μυημένων  και αυτό παρότι Σύλλογοι και συνάδελφοι στήριξαν ενεργά την προσπάθεια.  Δεν ακολούθησε ο ΣΕΤΠ το  παράδειγμα της ΟΤΟΕ κατά την κλαδική διαπραγμάτευση (ανοιχτή και συμμετοχική σε όλους τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους), παρότι  επανειλημμένως  αυτοπροσδιορίζεται  ως ο πιο  γνήσιος εκφραστής  της.

Είναι η πολλοστή φορά που εμφανίζεται  o ΣΕΤΠ  να «πεισμώνει» που δεν λαμβάνει  λευκή επιταγή για κάθε  χειρισμό του   και  ακολούθως μελοδραματικά  να δηλώνει ότι η Διοίκηση  «θυμώνει» με τους «κακούς»  άλλους Συλλόγους, οι οποίοι αντί να αναμένουν καλοπροαίρετα και  παθητικά να επικροτήσουν  τους ενάρετους σχεδιασμούς τους, έχουν το απύθμενο θράσος να αντιδρούν στις αποσχίσεις που λαμβάνουν χώρα  κατά τη διάρκεια των «επίπονων»  13 κύκλων της διαπραγμάτευσης.

2. Περιεχόμενο:

Επί του περιεχομένου, θα μπορούσε κάλλιστα  να ανατρέξει κανείς στο  «ολιστικό»  – (σύμφωνα με τους συγγραφείς  του) διεκδικητικό πλαίσιο που είχε καταθέσει ο ΣΕΤΠ και να κρίνει αναλόγως το αποτέλεσμα.

Ως ΣΕΤΑΠ  δεν πλειοδοτήσαμε  σε  διεκδικήσεις αλλά λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα,  είχαμε εστιάσει  σε τέσσερις βασικούς άξονες:

• Θέσπιση ρύθμισης ώστε οι αποδοχές κάθε εργαζόμενου που για οποιοδήποτε λόγο υπερβαίνουν τις νόμιμες αποδοχές, να μην συμψηφίζονται κατά το υπερβάλλον ποσό αλλά να προσαυξάνονται στο σύνολό τους αντίστοιχα και σύμφωνα με τις εκάστοτε Κλαδικές και Επιχειρησιακές ρυθμίσεις.
• Θέσπιση πολυεπίπεδης επιδοματικής πολιτικής, σε άμεση αντιστοίχιση με την ευθύνη, το ρόλο, το αντικείμενο των συναδέλφων.
• Καταβολή εφάπαξ οικονομικού βοηθήματος σε όλους για την άμεση αντιμετώπιση του κύματος ακρίβειας και τη στήριξη της αξιοπρεπούς διαβίωσης όλων μας.
• Άμεση αναμόρφωση της πολιτικής οδοιπορικών.

Δυστυχώς οι  σχετικές ρυθμίσεις  της νέας επιχειρησιακής υπολείπονται σε σημαντικό βαθμό   των  αναγκών και προσδοκιών  των συναδέλφων, αποκλείουν ένα σημαντικό μέρος τους   και σαφώς δεν  αποτελούν ρυθμισμένες μόνιμες αποδοχές  όπως θα έπρεπε.

Στο θεσμικό τμήμα της νέας σύμβασης καταγράφονται θετικές ρυθμίσεις με σημαντικότερη όλων,  τη συνέχιση των παροχών υγείας σε χρήμα του πρώην ΤΑΥΤΕΚΩ. Αναμένουμε τη σχετική  γραπτή διατύπωση της δέσμευσης από την πλευρά της Διοίκησης  ώστε να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη.   

BONUS ΣΤΟΧΟΘΕΣΙΑΣ

Είναι  πρωτοφανές για τον κλάδο,  το γεγονός ότι η Διοίκηση μίας  Τράπεζας,  ελάχιστες ώρες πριν την υπογραφή μίας Επιχειρησιακής  Σύμβασης,   τρέχει  εσπευσμένα να γνωστοποιήσει προφορικά  τη χορήγηση αμοιβών εκτός ΣΣΕ, με το συνολικό ποσό του  να είναι υπερδιπλάσιο του κόστους της Επιχειρησιακής  και με δεδομένο μάλιστα ότι  απευθύνεται σε μικρότερο αριθμό συναδέλφων.

Η επιλογή του χρόνου και του τρόπου δεν είναι διόλου τυχαία.  Παρότι  πανθομολογουμένως άργησε χρονικά  να εκδηλώσει το ενδιαφέρον της για την έμπρακτη  επιβράβευση των συναδέλφων, «βιάστηκε»  να το γνωστοποιήσει  με δεδομένο  ότι η καταβολή των σχετικών ποσών, θα λάβει χώρα  σε μεταγενέστερο χρόνο και συγκεκριμένα  στα τέλη Σεπτεμβρίου.

Η επιλογή του χρόνου και του τρόπου, αποτελεί έμπρακτη απόδειξη ότι η  Διοίκηση επιλέγει να  αποδυναμώσει σκοπίμως το ρόλο, τη σημασία και τον αντίκτυπο των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων, των θεσμικών και σταθερών ρυθμίσεων  και στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα  των διαθέσεων και  των προθέσεων της σε πολλούς αποδέκτες.

Η αποδοχή του χρόνου  και του τρόπου αποτελεί αποκλειστική ευθύνη του ΣΕΤΠ, που για μικροσυνδικαλιστικές σκοπιμότητες δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να αντιληφθεί το μέγεθος του  διακυβεύματος.

Η αναγνώριση της συνεισφοράς των συναδέλφων σε όλους τους χώρους της Τράπεζας,  είναι διαχρονικό αίτημά  μας.

Στηρίζουμε και επιδιώκουμε τη  θεσμική χορήγηση πρόσθετων αμοιβών,  με ξεκάθαρα κριτήρια και διαδικασίες,  γνωστοποιημένες έγκαιρα και έγκυρα σε όλους. Η αποσπασματική και σε μεμονωμένη βάση  πληροφόρηση, από στόμα σε στόμα,  αναφορικά με  τα ισχύοντα, τα επιμέρους ποσά   και τα κριτήρια,  δεν μπορεί να είναι ίδιον της μεγαλύτερης συστημικής τράπεζας, δεν μπορεί να είναι χαρακτηριστικό του μετασχηματισμού που ευαγγελίζεται. Ακόμη και σήμερα, οι συνάδελφοι ρωτούν ο ένας τον άλλον για το τι ισχύει, χωρίς να μπορούν να λάβουν μία ξεκάθαρη και έγκυρη απάντηση.

Συνάμα,  η  εξαίρεση εργαζομένων με μοναδικό κριτήριο το  βαθμό της Αξιολόγησης,   όταν όλοι γνωρίζουμε τις προγενέστερες εκτεταμένες   μεθοδεύσεις του Άσσου σε αξιοσημείωτο αριθμό συναδέλφων, προκαλεί τον κοινό νου.

Η θεσμική προσέγγιση, η διαφάνεια και η αξιοκρατία καλλιεργούν το «προφίλ ενός κοινωνικά υπεύθυνου εργοδότη και διασφαλίζουν την βιώσιμη ανάπτυξη της Οργανισμού μας».

Συνάδελφοι,

Σε μία διαρκώς μεταβαλλόμενη και ιδιαίτερα δύσκολη εποχή, με τεράστιες εσωτερικές και εξωτερικές  προκλήσεις, οι υπερφίαλες συνδικαλιστικές προσεγγίσεις, τα επιτηδευμένα πείσματα και οι μικροσυνδικαλιστικές  περιχαρακώσεις δεν οδηγούν πουθενά. Απλώς αναπαράγουν αυτά  που όλοι κρίνουμε ως αναποτελεσματικά και ξεπερασμένα. Ο χρόνος και ο χώρος  συρρικνώνεται, οι πιέσεις εντείνονται και σίγουρα η αδυναμία δεν μπορεί να γίνεται  ιδεολογία. Είναι πλέον  πρόδηλο σε όλους μας ότι για να ξανακερδίσουμε το χρόνο και να δώσουμε προοπτική στο χώρο,  απαιτούνται ευρύτερες συναινέσεις,  με ξεκάθαρο  συνδικαλιστικό πρόσημο και  επιλογές  ώστε η  κοινή προσπάθεια να γίνει επιτέλους  έμπρακτα συλλογική προοπτική και η κοινή  αγωνία να γίνει  συλλογική ελπίδα  για το παρόν και μέλλον μας.