Συνάδελφοι,

Βιώνουμε μία κρίσιμη κατάσταση. Η μάχη για την αντιμετώπιση της πανδημίας είναι καθημερινή και αδιάκοπη από όλους μας σε Ατομικό, Εργασιακό και Κοινωνικό επίπεδο.

Η προσπάθεια καταβάλλεται και στα τρία επίπεδα, τα οποία είναι αλληλένδετα και αθροιστικά θα μας δώσουν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

Μέρα – μέρα καθίσταται ολοένα πιο αναγκαία η ενίσχυση ή η διεύρυνση των ήδη εφαρμοζόμενων μέτρων καθώς και η λήψη νέων, διότι με την εκθετική αύξηση των κρουσμάτων, κάποιο μέτρο που μέχρι χθες κρίνονταν αποτελεσματικό, η εξέλιξη των πραγμάτων μπορεί να το έχει καταστήσει ανεπαρκές.

Σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο ακολουθούμε και εφαρμόζουμε πιστά τις οδηγίες των ειδικών ώστε να προστατεύσουμε το εαυτό μας, τους δικούς μας, τους συνανθρώπους μας.

Στο εργασιακό επίπεδο και συγκεκριμένα στην Τράπεζά μας, οφείλουμε να συνεργαστούμε όλοι μας και να εστιάσουμε:

Στην απρόσκοπτη και διαρκή διάθεση των κατάλληλων υλικών και μέσων πρόληψης.

Στον άμεσο σχεδιασμό νέων μέτρων ανάλογα με την εξέλιξη της κατάστασης.

Συνάδελφοι,

Κανένα μέτρο δεν λύνει από μόνο του το πρόβλημα. Κανένα μέτρο δεν εφαρμόζεται αποτελεσματικά χωρίς τη δική μας συνδρομή. Είτε πρόκειται για τις γενικές οδηγίες, είτε για τα μέτρα που λαμβάνονται σε επίπεδο Τράπεζας. Δυστυχώς, εάν δεν συνδράμομε όλοι μας, είτε ως πολίτες, είτε ως εργαζόμενοι, είτε ως πελάτες, με όποια ιδιότητα και εάν λειτουργούμε κάθε φορά, οι συνέπειες θα είναι δυσμενέστερες.

Επειδή ο χρόνος είναι μία κρίσιμη μεταβλητή για τη λήψη μέτρων, για την εμπέδωση και εφαρμογή τους και κυρίως για την αποτελεσματικότητά τους, απαιτείται διαρκή επαφή και συνεργασία όλων μας.

Η καθημερινή προσπάθεια μας, μπορεί να αποδυναμωθεί μόνο εάν κυριαρχήσει ο υπέρμετρος φόβος και συνακόλουθα ο πανικός. Αυτή την τεράστια δοκιμασία πρέπει να την αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία, αλληλεγγύη και λογική σκέψη. Δεν αφήνουμε το φόβο να εγκλωβίσει το μυαλό μας και να μουδιάσει την ψυχή μας. Η μάχη της αλληλεγγύης και της λογικής είναι μία μάχη που δεν πρέπει με τίποτα να χάσουμε κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Το οφείλουμε στον εαυτό μας αλλά και στους συνανθρώπους μας.

Συνάδελφοι,

Η ζωή πάντα νικά αλλά στο μεσοδιάστημα οφείλουμε να περιορίσουμε στο ελάχιστο δυνατό της αρνητικές συνέπειες και συνάμα να είμαστε έτοιμοι για το αύριο.

Ό,τι συμβαίνει σήμερα θα αφήσει το αποτύπωμά του στην επόμενη μέρα και θα έχει άμεση επίδραση στην κοινωνία, την πολιτική σκέψη, την οικονομία, την εργασία και σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Η επόμενη μέρα σίγουρα δεν θα είναι η ίδια σε σχέση με το σήμερα.

Ίσως θεωρηθεί “πρώιμη” σκέψη αλλά εμείς πιστεύουμε ότι είναι αναγκαία γιατί η επόμενη μέρα ήδη ξεκίνησε. Ως συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να σκεφτούμε, να διαγνώσουμε και συνδιαμορφώσουμε τα χαρακτηριστικά της. Είναι μία δύσκολη εξίσωση και πρέπει να είμαστε – και σίγουρα θα είμαστε – παρόν στην επίλυσή της. Έχουμε τη θέληση, έχουμε τη γνώση και όλοι Μαζί έχουμε και τη δύναμη να το πετύχουμε.